Leśne Bazy Lotnicze

Leśne bazy lotnicze

1. Leśna baza lotnicza (LBL) to lotnisko, lądowisko lub inne tereny startów i lądowań, posiadające niezbędną infrastrukturę do stacjonowania statków powietrznych przeznaczonych do patrolowania i gaszenia pożarów lasu.

2. LBL są organizowane przez RDLP.

3. LBL winna posiadać ustalony zasięg operacyjnego działania oraz niezbędną sieć lotnisk, lądowisk oraz innych terenów startów i lądowań.

4. RDLP zaliczona do I KZPL winna zapewnić w zasięgu operacyjnym LBL taką liczbę lotnisk, lądowisk oraz innych terenów startów i lądowań, aby umożliwić dolot do miejsc prowadzenia akcji gaśniczych w czasie ok. 15 min.

5. RDLP zaliczona do II KZPL winna zapewnić w zasięgu operacyjnym LBL taką liczbę lotnisk, lądowisk oraz innych terenów startów i lądowań, aby umożliwić dolot do miejsc prowadzenia akcji gaśniczych w czasie ok. 20 min.

6. Ustalając zasięg operacyjny LBL, należy przyjąć prędkość przelotową statku powietrznego wynoszącą od 150 do 200 km/h.

7. Dysponentem statków powietrznych LBL jest regionalny PAD właściwej terytorialnie RDLP.

8. LBL winna działać zgodnie z zasadami zawartymi w „Instrukcji stosowania samolotów i śmigłowców do wykrywania i zwalczania pożarów lasu” – załącznik 13.

9. Podstawową infrastrukturę LBL stanowią:

a) pas startowy umożliwiający start stacjonujących samolotów gaśniczych;

b) ogrodzenie, według potrzeb;

c) punkt łączności i alarmowania;

d) zasoby wodne pozwalające na tankowanie samolotów;

e) magazyn środków gaśniczych;

f) miejsce odpoczynku i pomieszczenia socjalne dla załóg;

g) stałe zasilanie w energię elektryczną.

10. Podstawowe wyposażenie LBL stanowią:

a) co najmniej trzy rodzaje środków łączności (radiotelefon pasma LP, radiostacja lotnicza, telefon),

b) urządzenia do tankowania wody i środków gaśniczych,

c) magazyn paliw i smarów (MPS),

d) wskaźnik kierunku i prędkości wiatru.

11. Rodzaje lotów

  1. Loty patrolowe – wykonywane są w celu wykrycia pożarów lasu, określenia miejsca i powierzchni objętej pożarem oraz podania charakterystyki wykrytego pożaru (rodzaju pożaru, kierunku jego rozprzestrzeniania się, najbardziej zagrożonych obszarów lasu).
  2. Loty rozpoznawcze – wykonywane są samolotami gaśniczymi lub śmigłowcami, bezpośrednio w określony rejon kompleksów leśnych. Loty rozpoznawcze wykonuje się w sytuacji otrzymania niezweryfikowanej informacji o możliwym pożarze lasu.
  3. Loty gaśnicze – wykonywane są w celu przetransportowania środków gaśniczych i wykonania ich zrzutu w określone miejsce pożaru.

12. Taktyka gaszenia pożarów leśnych z użyciem statków powietrznych:

  1. Zrzut wody – charakteryzuje się najkrótszym czasem opadania i zaleca się go stosować do bezpośredniego gaszenia ognia.
  2. Zrzut piany – charakteryzuje się najdłuższym czasem opadania, małą zdolnością przenikania, ze względu na zatrzymywanie jej na powierzchni koron, i wolne wykraplanie. Pianę zaleca się stosować głownie do wykonywania pasów izolacyjnych na koronach drzew lub bezpośrednio na pokrywę gleby.
  3. Zrzut zwilżacza – charakteryzuje się średnim czasem opadania ze względu na lekkie spienienie. Zwilżacz jest częściowo zatrzymywany przez korony drzew, ale w krótkim czasie przedostaje się w głąb drzewostanu na skutek wykroplenia. Zwilżacze zaleca się stosować na otwartych powierzchniach upraw lub w drzewostanach o małym zwarciu.

13. Przy pożarach lasów stosuje się następujące rodzaje zrzutów środków gaśniczych:

  1.  „bomby wodne” – zaleca się stosować je w bezpośrednim zrzucie na palącą się powierzchnię, zwłaszcza przy pożarach pokrywy gleby osłoniętej drzewostanem, jak również do tworzenia pasów izolacyjnych przed czołem pożaru, gdzie wymagana jest duża intensywność podawania środka gaśniczego.
  2. smużenie (zraszanie) – polega na wykonywaniu przed krawędzią pożaru pasów izolacyjnych o szerokości 10–15 m, pokrytych równomierną ilością wody. Zraszanie należy stosować tylko na powierzchniach otwartych w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się pożaru na drzewostan.

14. W zależności od rodzaju pożaru lasu zaleca się stosować poniższe środki gaśnicze:

– pożar pokrywy gleby na odkrytej powierzchni – przede wszystkim zwilżacz albo woda lub piana;

– pożar pokrywy gleby pod okapem drzewostanu – głównie woda, w wypadku małego zwarcia koron może być stosowany zwilżacz;

– pożar całkowity drzewostanu – piana, w zależności od sytuacji pożarowej mogą być zastosowane woda i zwilżacz.

15.Rozróżnia się trzy rodzaje zrzutów gaśniczych w zależności od miejsca ich wykonania względem pożaru i zamiaru taktycznego:

a) zrzut izolujący (pośredni) – jest to zrzut środka gaśniczego przed frontem, bokami lub tyłem pożaru. Ma on na celu stworzenie zapór uniemożliwiających rozprzestrzenianie się pożaru oraz ograniczenie jego powierzchni.

b) zrzut bezpośredni – polega na wykonaniu zrzutu środka gaśniczego bezpośrednio na pożar lub jego część objętą spalaniem w celu ugaszenia bądź stłumienia ognia. W razie pożaru w zarodku zrzut powinien być dokonany na pożar.

c) zrzut dogaszający – wykonywany jest na zlokalizowany pożar, bezpośrednio na pożarzysko lub na jego obrzeża, celem zapobieżenia wtórnemu zapaleniu.

16. Taktyka stosowania śmigłowców jest inna niż w wypadku samolotów. Śmigłowce winny być stosowane przede wszystkim do lokalizacji pożarów w zarodku, jak również lokalizacji (gaszenia) przerzutów przed frontem pożaru przy pożarach całkowitych drzewostanów oraz działań na ograniczonej powierzchni, gdzie jednocześnie wymagana jest bardzo duża precyzja zrzutu, np. przy zabezpieczeniu drzewostanu przy obiekcie inżynierskim.

17. Zalecenia końcowe:

1. Po wykonaniu zrzutu i dokonaniu rozpoznania samolot lub śmigłowiec nie powinien być przetrzymywany nad miejscem pożaru, z wyjątkiem sytuacji, gdy jest wykorzystywany do doprowadzania jednostek do miejsca pożaru.

2. W razie otrzymania z punktu obserwacyjnego lub od osób postronnych informacji o dymie, PAD RDLP na wniosek PAD nadleśnictwa powinien zlecić LBL wykonanie lotu rozpoznawczego.

3. W razie konieczności przerwania lotu pilot obowiązany jest poinformować o tym fakcie PAD RDLP, podając przyczynę.

4. W razie utraty łączności w sieci LP pilot ma obowiązek przerwać realizację zadania i wrócić do LBL, z wyjątkiem akcji gaśniczej, podczas której będzie wykorzystywał łączność lotniczą z innymi samolotami.

5. Samoloty i śmigłowce stosowane w ochronie przeciwpożarowej lasu, oprócz wyposażenia standardowego w środki łączności bezprzewodowej z częstotliwościami kanałów leśnych, winny być wyposażone w odbiorniki GPS. Piloci powinni posiadać mapy z koordynatami.

6. Zasady wykonywania lotów patrolowych i gaśniczych winny być zgodne z obowiązującymi przepisami krajowymi.

7. Czas lotu samolotu liczy się od chwili, gdy samolot ruszy z miejsca postoju w celu wykonania lotu, aż do chwili jego zatrzymania się po locie.

8. Czas lotu śmigłowca to całkowity czas od momentu uruchomienia wirnika śmigłowca w celu wykonania startu do lotu, do momentu zatrzymania się wirnika śmigłowca po zakończonym locie.

Źródło:

http://www.lasy.gov.pl/pl/publikacje/copy_of_gospodarka-lesna/ochrona_lasu/instrukcja_p-poz.pdf