Jak dogadują się wężogłowy.

Jeżeli w hodowli tych ryb chcemy uzyskać potomstwo, musimy doprowadzić do powstania pary. Wężogłowy to ryby agresywne, a ich agresja rośnie z chwilą uzyskania dojrzałości płciowej.

Jedną z trudności w dobieraniu pary jest to, że występuje u nich mały dymorfizm płciowy.

Młode ryby rosną w różnym tempie i silniejsze osobniki zjadają słabsze. Wężogłowy są przystosowanie do życia w bardzo zmiennych warunkach i przy niedostatku pożywienia. Topniejące śniegi i lodowce zalewają okresowo wysychające bagna. Potrafią w mule, bez światła, pożywienia w temperaturach ok. 10-12 stopni przetrwać kilka miesięcy. Wiosną , latem poziom wód się podnosi, zwłaszcza w okresie opadów monsunowych. Zmienia się sezonowo twardość wody, pH i zawartość zanieczyszczeń organicznych. Chociaż z drugiej strony te odporne ryby nie lubią dużych i szybkich zmian kwasowości wody. W sytuacji niedostatku pożywienia ryby są terytorialne i walczą o swoje rewiry. Agresja jest niekiedy przytłumiona popędem seksualnym, ale i tu nie ma nic pewnego. Niekiedy dobrana para potrafi walczyć na śmierć i życie. Nigdy nie mamy gwarancji, czy zaczynając ze stadkiem młodych ryb, nie skończymy z jedną agresywną “harpią” w akwarium.

Jeżeli chcemy dochować się pary, trzeba zakupić kilka/kilkanaście młodych ryb w wieku , w którym nie są jeszcze dojrzałe płciowo. Pamiętajmy jednak, że ryby szybko rosną i zaczną się walki. W akwarium pozostanie w najlepszym przypadku jedna para. Może być trudno później sprzedać zmaltretowane ryby. Musimy bardzo uważnie karmić ryby. Młode, ponieważ szybko rosną, mogą zjeść więcej. Pokarm powinien być urozmaicony. Później ryby nie powinny jeść codziennie, najwyżej 2-3 razy w tygodniu. Dorosłe ryby mogą być karmione raz w tygodniu, a w tracie zimowania raz w miesiącu. Jeżeli chcemy uzyskać rozród tarlaki powinny być same w akwarium. Każda inna ryba je rozprasza i wywołuje agresję. U wężogłowów , jak u innych pielęgnic, możemy spotkać ryby wychowujące ikrę i młode w pysku (samce) lub opiekujące się ikrą pływającą pod lustrem wody. Ułatwia to roślinność pływająca po powierzchni wody. W naturze ikra przenoszona jest w pysku do grot kamiennych , albo do jam pod kamieniem. Ikra ma kropelkę tłuszczu, która pozwala jej nosić się na powierzchni wody lub pod sklepieniem groty. Jeśli wszystko przebiega prawidłowo para bardzo troskliwie opiekuje się narybkiem, który intensywnie żeruje na planktonie. W tym czasie rodzice czujne obserwują otoczenie, atakując każdy obiekt stanowiący potencjalne zagrożenie dla potomstwa.

Żeby sprowokować tarło należy wężogłowy subtropikalne zimować. Najkrócej mówiąc, muszą przejść okres spadku temperatury do 10-12 stopni przez okres kilku miesięcy, miedzy grudniem a marcem. Obniżenie poziomu wody, spadek oświetlenia i niewielka ilość pożywienia. W końcu marca stopniowo podnosimy temperaturę, wydłużamy okres oświetlenia, dolewamy wodę ( w/g mnie powinna być to woda przypominająca deszczówkę). Dobrze jest dodać wyciągu z liści/kory dębu ( garbniki) lub wywar z szyszek olchy. Nie wiem, co w tych wywarach jest tu czynnikiem decydującym, czy obecność garbników, czy sam fakt zmiękczenia i zakwaszenia wody. Co do temperatury to mam wątpliwości. Temperatura powietrza w ich środowisku rośnie, ale woda z topniejących śniegów raczej jest chłodna. Tak, czy inaczej tarło raczej odbędzie się w temperaturze powyżej 20 stopni, ale nie za wysokiej (23-25). W tym okresie (przed tarłem) zwiększa się w ich środowisku dostępność do pożywienia. Channa Andrao jest typowym owadożercom. prawdopodobnie wiosną i na początku lata w ich bagnie pojawia się dużo owadów. jeżeli chcemy pobudzić ryby do tarła podajemy urozmaicony pokarm. Być może takim naturalnym sygnałem wiosny dla tych ryb jest pojawienie się w ich środowisku larw komarów. Nie przesadzajmy jednak z karmieniem , bo cytując klasyka : “głodna ryba, zdrowa ryba”. Zwłaszcza samice mają skłonność do tycia. Ryby te nie przypadkiem nazywane są wężogłowami. Ale nie ma być to sylwetka pytona , który połknął ze dwa cielaki.