Temat 33.”Sieć obserwacji przeciwpożarowej”.

4.2. Sieć stałej obserwacji naziemnej

4.2.1. Sieć stałej obserwacji naziemnej jest podstawowym sposobem wykrywania pożarów lasu. Sieć tę tworzą obiekty, z których można obserwować tereny leśne w celu wykrywania pożarów i przekazywania informacji o ich wykryciu. Funkcję tę mogą pełnić dostrzegalnie pożarowe (wieże obserwacyjne i telewizyjne) oraz zastępcze punkty obserwacyjne lokalizowane na innych wysokich budowlach (wieżowce, wieże kościelne,
wieże ciśnień itp.

4.2.2. Przy projektowaniu sieci stałej obserwacji naziemnej (ustalaniu liczby i rozmieszczenia punktów obserwacyjnych) należy posługiwać się następującymi kryteriami:
a) minimalna powierzchnia lasów, dla których należy projektować punkty obserwacyjne wynosi: w lasach I KZPL – 1000 ha, a w lasach II KZPL – 2000 ha;
b) w nadleśnictwach I KZPL każdy las powinien być obserwowany przynajmniej z dwóch punktów;
c) w nadleśnictwach II KZPL każdy las powinien być obserwowany przynajmniej z jednego punktu;
d) w nadleśnictwach III KZPL obserwację organizuje się w zależności od lokalnych potrzeb;
e) zasięg obserwacji z punktu obserwacyjnego przyjmuje się w granicach
10–15 km, zależnie od wysokości obiektu, ukształtowania terenu i lokalnej
przejrzystości powietrza.

4.2.3. Sieć obserwacyjną projektuje się dla terenu RDLP, uwzględniając granice kompleksów leśnych, a nie granice administracyjne nadleśnictw i RDLP. Lokalizację punktów obserwacyjnych w pobliżu granic RDLP należy konsultować z sąsiednimi dyrekcjami.

4.2.4. Z punktów obserwacyjnych prowadzi się monitoring wszystkich obszarów leśnych bez względu na formę ich własności. Nadleśnictwa, których punkty mają w zasięgu obserwacji lasy innych jednostek organizacyjnych LP, są zobowiązane do ścisłej współpracy z tymi jednostkami.
4.2.5. Obserwację lasów z punktów obserwacyjnych organizuje nadleśnictwo. Prowadzi się ją w porze dziennej w okresie zagrożenia pożarowego, w dniach z 1., 2. i 3. stopniem zagrożenia pożarowego. Nadleśnictwo może – w porozumieniu z RDLP – odstąpić od obserwacji (np. w razie wystąpienia opadów o charakterze lokalnym albo zagrożenia bezpieczeństwa obserwatora).

4.2.6. Kabina obserwatora powinna być wyposażona w:
a) kierunkomierz,
b) środki łączności: radiotelefon sieci LP i telefon,
c) lornetkę o powiększeniu 8–10-krotnym,
d) zegarek,
e) latarkę,
f) apteczkę,
g) instrukcję obserwatora (załącznik 10),
h) dziennik pracy obserwatora (załącznik 11),
i) mapę obserwowanego terenu – w razie potrzeby,
j) sprzęt i środki do mycia okien,
k) stolik i krzesło (zalecane krzesło obrotowe),
l) radioodbiornik.

4.2.7. Obserwatora należy wyposażyć w plecak do noszenia sprzętu i okulary przeciwsłoneczne polaryzacyjne.

4.2.8. Stanowisko obserwatora punktu telewizyjnego powinno się znajdować w wydzielonym pomieszczeniu wyposażonym w:
a) monitor,
b) urządzenie sterujące pracą kamery,
c) środki łączności (telefon i radiotelefon sieci LP),
d) zegarek,
e) instrukcję obsługi urządzeń TV,
f) instrukcję obserwatora (załącznik 10),
g) dziennik pracy obserwatora (załącznik 11),
h) mapę obserwowanego terenu – w razie potrzeby.

4.3. Patrole przeciwpożarowe
4.3.1. Patrole naziemne.
4.3.1.1. Patrole przeciwpożarowe naziemne mogą być organizowane w celu:
a) wykrywania pożarów i gaszenia ich w zarodku. Patrole takie organizuje
się na terenach leśnych o zwiększonym nasileniu występowania pożarów,
znajdujących się poza zasięgiem punktów obserwacyjnych. Obsada
patrolu jest jednoosobowa, z wyznaczoną trasą patrolowania i czasem
pracy. Wyposaża się go w książkę pracy, zawierającą zakres obowiązków
(załącznik 12);
b) nadzoru nad bezpiecznym zachowaniem osób przebywających w lesie. Patrole takie organizuje się na obszarach leśnych najczęściej uczęszczanych
przez ludzi, podczas ich pobytu. Należą tu np. sąsiedztwa miejsc atrakcyjnych turystycznie, ośrodków wypoczynkowych i rekreacyjnych, szlaków turystycznych. Patrolowi przydziela się rejon działania.

4.3.1.2. Patrole, o których mowa w pkt 4.3.1.1. lit. a, należy wyposażyć w:
a) środek transportu,
b) podręczny sprzęt do gaszenia pożarów w zarodku,
c) środek łączności – radiotelefon i/lub telefon, zależnie od potrzeb.

4.3.2. Patrole lotnicze.
Patrolowanie lotnicze obszarów leśnych pozostaje w kompetencji dyrektora RDLP (załącznik 13).

Źródło: http://www.lasy.gov.pl/pl/publikacje/copy_of_gospodarka-lesna/ochrona_lasu/instrukcja_p-poz.pdf/view